วันจันทร์ที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2554

ความแตกต่างระหว่างชายหญิง

ผู้ชาย จ่ายเงิน 10 บาท เพื่อให้ได้ของราคา 5 บาท ถ้าเขาต้องการมัน
ผู้หญิง จ่ายเงิน 5 บาท เพื่อให้ได้ของ 10 บาทที่เธอไม่ต้องการ แต่..เพราะมันลดราคา
ผู้หญิงกังวลเกี่ยวกับอนาคต..........จนกว่าเธอจะมีสามี
ผู้ชายไม่เคยกังวลเกี่ยวกับอนาคต...จนกว่าเขาจะมีภรรยา
ผู้ชายที่ประสบความสำเร็จคือ....คนที่สามารถหาเงินได้มากกว่าที่ภรรยาของเขาสามารถใช้ให้หมดได้
ผู้หญิงที่ประสบความสำเร็จคือ...ผู้หญิงที่หาผู้ชายคนดังกล่าวเจอ
การจะมีความสุขกับผู้ชาย.........คุณจะต้องเข้าใจเขาให้มาก โดยรักเขาเพียงนิดเดียวก็พอ
การจะมีความสุขกับผู้หญิง........คุณต้องรักเธอมากๆ และอย่าคาดหวังว่าจะเข้าใจเธอ
ชายที่แต่งงานแล้วอายุยืนกว่าชายที่เป็นโสด....แต่ชายที่แต่งงานแล้วยินดีจะตายมากกว่า
ผู้หญิงแต่งงานกับผู้ชายโดยคาดหวังว่า...เขาจะเปลี่ยนแปลง...แต่เขาไม่
ผู้ชายแต่งงานกับผู้หญิงโดยคาดหวังว่า...เธอจะไม่เปลี่ยน...แต่เธอเปลี่ยนไป.....
ผู้หญิงจะเป็นคนกล่าวคำสุดท้ายในการโต้เถียงทุกครั้ง
ชายผู้ใดกล่าวอะไรหลังจากนั้น จะเป็นการเริ่มการโต้เถียงครั้งใหม่

วันอังคารที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2554

คบกัน แต่เหมือนใช้ชีวิตในแต่ละวัน ด้วยตัวคนเดียว


วันแรกที่ "ตกลงเป็นแฟนกัน" อาจหมายถึงวันแรกที่มีคนใดคนหนึ่ง "คาดหวัง" จากความรัก ไม่ว่าจะคาดหวัง "มาก" หรือ "น้อย" ถ้าผิดหวังขึ้นมาก็เจ็บเหมือนกันหมด บางคนหวังว่าจากนี้ไป ชีวิตที่เคยโดดเดี่ยว จะถูกเติมเต็มด้วยความรักที่แสนอบอุ่น พอมีแฟนก็จะได้ทำในสิ่งที่เคยฝันเอาไว้ อาจจะวางแผนไปเที่ยวที่ไหนสักแห่งด้วยกัน ได้กลับบ้านพร้อมกัน โทรหากันทุกคืน แม้ในวันที่ไกลกัน...ก็ไม่รู้สึกเหงา เพราะรู้ว่าความห่วงใยจากอีกคนจะต้องเดินทางมาถึง

แต่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เมื่อวันนี้กลับรู้สึกว่า "คบกัน...แต่เหมือนใช้ชีวิตในแต่ละวันด้วยตัวคนเดียว" ไม่รู้ว่าเป็นเพราะ "เวลา" หรือเปล่า ที่ทำให้ทุกอย่างเปลี่ยนไป แต่ก็อดคิดมากไม่ได้ ว่าเหตุผลอีกอย่างก็คืออาจเป็นเพราะ "จิตใจ" ของใครคนใดคนหนึ่ง เริ่มไม่อยู่กับที่


เมื่อไหร่ที่จิตใจเกิดความ "หวั่นไหว" เมื่อนั้นคนเราย่อมรู้สึกไม่มั่นคงปลอดภัย แน่นอนว่าความรู้สึกแบบนี้ จะยิ่งทำให้ทุกอย่างพลิกเป็นแง่ลบหมด


ตอนนี้สิ่งที่บางคนคิดว่าเป็น "ปัญหา" อาจเกิดขึ้นด้วยเรื่องที่เล็กนิดเดียว เช่น ช่วงนี้เขาติดธุระ มารับกลับบ้านเหมือนเมื่อก่อนไม่ได้ ถ้ายอมให้จิตใจอ่อนไหวไปตามความคิดแง่ลบปุ๊บ เขาจะถูกตั้งข้อหา "ทำตัวเปลี่ยนไป" ทันที ซึ่งหากเป็นเมื่อก่อนตอนที่ยังโสด เราก็ไม่เคยต้องรอให้ใครมารับ ตอนอยู่คนเดียวยังทำอะไรเองได้ตั้งหลายอย่าง ไปเที่ยวกับเพื่อนก็ได้ กลับบ้านเองได้


"ทุกคนล้วนมีวิธีการอยู่กับตัวเอง และสามารถจัดการกับอารมณ์เหงา ๆ ของตัวเองได้ โดยไม่ต้องให้ใครมาช่วย"


ฉันไม่อยากให้ทุกคนสูญเสียความเป็นตัวเองไป เพียงเพราะการ "ยึดติด" ในความสุขที่เคยได้รับ ถ้าเรากล้าหาญที่จะ "ปล่อยวาง" บางเรื่องลงในเวลาที่เหมาะสม และรู้จัก "ยึด" บางอย่าง...อย่างมีสติ ทุกอย่างที่เคยคิดว่ายากก็จะ "ง่ายขึ้น" สิ่งที่เคยคิดว่าเป็นปัญหาก็จะ "ลดน้อยลง" ซึ่งฉันเคยจัดการกับความคิดแบบนี้ด้วยตัวเองมาก่อน เพราะฉันก็เป็นคนหนึ่งที่เคยคิดแย่ ๆ ว่า "มีแฟน ก็เหมือนไม่มี" ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกเบื่อหน่ายการใช้ชีวิตแบบตัวคนเดียวสุด ๆ ทำไมการที่ฉันมีแฟน กลับยิ่งทำให้ฉันเหงาขึ้นทุกวัน


อยู่ข้าง ๆ กันแต่ฉันก็ไม่รู้สึกอบอุ่น เพราะความคาดหวังของฉันมันลอยฟุ้ง อยู่ในอากาศเต็มไปหมดแล้ว ทำไมฉันต้องไปไหนคนเดียว เพียงเพราะที่ที่ฉันอยากไป คือที่ที่เขาไม่ชอบ เพราะคิดว่าคนเยอะวุ่นวาย ทำไมฉันอดไปเที่ยวทะเลช่วงหน้าร้อน เพียงเพราะเขาไม่ยอมไปด้วย เขาบอกว่า "ถ้าฉันอยากไป เขายอมให้ฉันไปกับเพื่อน ๆ ได้" ซึ่งสิ่งที่ฉันเสียใจมากที่สุดคือ ทำไมเขาไม่รู้ว่า การมีเขาไปด้วยจะทำให้ฉันมีความสุขที่สุด


 แน่นอนว่าเมื่อถูกปฏิเสธบ่อยครั้งเข้า ความรู้สึกของฉันก็ค่อย ๆ แย่ลง ทุกครั้งที่ฉันมองดูคู่รักคนอื่น ๆ เขาวางแผนไปเที่ยวด้วยกัน ไม่ว่าจะทำอะไร พวกเขาก็อยากทำด้วยกัน จะทานข้าว ไปดูหนัง ไหว้พระทำบุญ ไปเที่ยวต่างจังหวัด นั่นเป็นสิ่งที่ฉัน "อยากทำ" กับคนที่ฉันรักเหมือนกัน แต่แย่หน่อยตรงที่ "เขาไม่ให้ความร่วมมือเลย" ยิ่ง "ร้องขอ" จากเขามากเท่าไหร่ ใจก็ยิ่งเจ็บปวดมากเท่านั้น


จนคิดว่าถ้าเราเปลี่ยนไปเป็นแค่ "เพื่อนกัน" อาจดีกว่า จะได้ไม่ต้องคาดหวัง ไม่ต้องเรียกร้อง และไม่ต้องมีใครเสียใจที่ถูก "ปฏิเสธ" แต่สุดท้ายก็พบว่า "เมื่อเรารักใครสักคนไปแล้ว เราเปลี่ยนไปรักเขาในฐานะอื่น...ไม่ได้เลย" ซึ่งฉันก็ "ไม่เคยทำได้" เลยสักครั้ง


ในเมื่อ "เลิกรัก" ไม่ได้ และเขาก็ "เลิกเป็นอย่างที่เขาเป็น" ไม่ได้ สิ่งเดียวเท่านั้นที่จะ "ปรองดอง" ให้คนสองคนอยู่ร่วมกันได้คือ "เราต้องเข้มแข็งขึ้น" แต่ก่อน ถ้าถูกปฏิเสธฉันคงเสียใจ แอบร้องไห้ และงอนโดยที่เขาไม่รู้เรื่อง แต่ตอนนี้...ถ้าเจอแบบนั้นอีก ฉันจะยอมรับว่า "เขาก็เป็นอย่างนี้แหละ" เขาก็พูดเหมือนเดิมอีกแล้ว เราเองก็ควรจะชินได้แล้ว เพราะกฎแห่งความจริงที่ทุกคนไม่ควรลืมก็คือ "เราเกิดมาคนเดียว ตอนตาย เราก็ตายคนเดียว"


ดังนั้น ในระหว่างที่เรามีชีวิตอยู่บนโลกใบนี้ เราถูกกำหนดให้อยู่กับตัวเองตั้งแต่แรก การที่ในชีวิตหนึ่ง ๆ ของเรา จะบังเอิญได้พบเจอกับ "ใครสักคน" ที่เราได้รัก ได้แบ่งปันความสุขความทุกข์ จึงถือเป็น "กำไร" ของชีวิตที่ดีเหลือเกิน เราอย่าไปคาดหวังเลยว่า เขาจะทำเพื่อเราได้แค่ไหน หากเราวางความคาดหวังลง เราจะพบว่ามีหลายอย่างในโลกใบนี้ ที่เราสามารถ "ทำได้" ด้วยตัวเอง เชื่อเถอะ...คนที่รู้จักสร้างความสุขให้กับตัวเองได้ คือคนที่น่าอิจฉาที่สุดในโลก


อย่าลืมว่าไม่มีใครอยากดูแลคนที่ "อ่อนแอ" ไปตลอดชีวิต มีแต่คนอยากอยู่ใกล้ ๆ กับคนที่ "เข้มแข็ง" และกฎข้อแรกของคนที่เข้มแข็งคือ "อยู่คนเดียวให้ได้อย่างมีความสุข" ไม่ว่าเราจะ "โสด" หรือ "มีแฟน" อยู่แล้วก็ตาม

วันศุกร์ที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2554

ความรัก พูดกันไม่มีวันจบสิ้น

เพราะรักในแบบของใคร ก็เป็นแบบของมันไม่มีแบบแผนตายตัว

อย่าฝืนใจรัก ถ้ามันไม่ใช่ ไม่มีประโยชน์อะไรที่จะคบใครสักคนเพียงเพราะ อยากจะมีใครสักคน

อย่าเปลี่ยนตัวเองเพียงเพื่อให้เขามารัก เพราะจะทำได้ไม่นาน
วันนึงคุณจะรู้สึกเหนื่อยเพราะความรัก ที่ไม่เป็นตัวของตัวเอง

อย่าหลงในรสชาติของความรัก เสียจนลืมชีวิตประจำวันของตัวเอง หรือสูญเสียความเป็นส่วนตัว

คนที่พร้อมจะอยู่กับคุณโดยที่คุณไม่ต้องเปลี่ยนแปลงอะไรในชีวิตเลย
คนที่พร้อมจะเดินหน้าเมื่อคุณเดินหน้า
คนที่พร้อมจะถอยหลังไปกับคุณ
คนที่ไม่ยอมให้คุณเดินตามหลัง ขอเพียงเดินเคียงข้างหรือนำหน้า
คนที่ไม่บังคับให้คุณ ทำอะไรในแบบที่คุณไม่ชอบ
คนที่ไว้ใจ ให้อภัย ให้โอกาส ซื่อสัตย์ และให้เกียรติ คุณ
...นั่นแหล่ะ คือคนที่รักคุณจริง.....
จงถนอมคนเหล่านี้ไว้ อย่าปล่อยให้เขาไปจากคุณ..
เพราะคุณจะเสียใจหากเขาเปลี่ยนไปหยิบยื่นความโชคดี
ที่ควรจะเป็นของคุณไปให้คนอื่น

คนที่รักคนที่เปลือกนอกมีอยู่เยอะเหลือเกิน.
ชีวิตคนคนนึงจะมีคนที่รักคุณจริงผ่านมาสักกี่คน
ใครที่บอกว่ารักคุณ แล้วพยายามจะเปลี่ยนคุณ ดึงคุณให้เดินตามทางของเขา
เขาไม่ได้รักคุณจริงหรอก...เขารักตัวเอง
จงเชื่อในพรหมลิขิต
จงเชื่อในเหตุการณ์ที่นำพาความรักมาให้
จงเชื่อว่าในโลกนี้ไม่มีเส้นขนาน
อย่าบอกว่าไม่รัก ถ้าไม่สามารถสบตาเขาอย่างบริสุทธิ์ใจได้
อย่าบอกว่ารัก ถ้าคุณไม่รู้สึกวูบวาบเวลาอยู่ใกล้ๆ
อย่าบอกว่าไม่คิดถึง ถ้า หัวใจไม่อาจลืม
อย่าบอกว่าคิดถึง ถ้า เพิ่งจากกันไม่ถึง 1 นาที
อย่าทิ้งหัวใจของคุณไว้กับอดีต
อย่าคิดว่าอดีตไม่มีวันหวนคืน
อย่าคิดว่าไม่มีพรุ่งนี้
อย่าลืมบทเรียนของเมื่อวาน
ทุกชีวิตยังมีความหวังอยู่เสมอ

จงปล่อยให้ชีวิตดำเนินต่อไป..วันนึงถ้าชีวิตหวนคืนมาสู่ทางสายเก่าที่เคยทำให้

คุณมีความสุขระหว่างเดินทางในแต่ละก้าว..จงอย่าเดินเลี่ยงมันไปอีก
เพราะน้อยนักที่ถนนสายเดิมยังคงสภาพเดิมเพื่อรอให้คุณเดินย้อนกลับมา..
ลองเดินต่อไปสิ..บางทีคุณอาจจะเจอจุดหมายที่คุณค้นหามาตลอดชีวิต
ในเส้นทางที่คุณเคยเดินเลี่ยงมันไปก็ได้...

วันอังคารที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2554

ความสุขที่แท้จริง

อย่าโทษตัวเองที่มาเจอเค้าสายเกินไป...อย่าโทษที่เค้าไม่มีใจให้...อย่าโทษโชคชะตาที่ทำให้เราพบกันแต่ไม่ได้ทำให้เราใจ ตรงกันแต่จงยิ้มให้กับตัวเองที่อย่างน้อยถึงจะพบกับเค้าคนนั้นสายเกินไป แต่ก็ยังได้พบ...ยิ้มให้เค้าถึงจะไม่ได้ให้ใจเรามาแต่ก็ยังได้รับหัวใจของ เราไป...ยิ้มให้กับโชคชะตาที่ยังทำให้เราได้รู้จักกัน คุณควรจะดีใจด้วยซ้ำไป ที่ครั้งหนึ่งคุณได้เจอคนที่คุณอยากเก็บรอยยิ้มของเค้าไว้คนเดียว คนที่คุณใส่ใจกว่าตัวคุณเอง...คนที่ทำให้คุณหัวเราะ...และร้องไห้ได้มาก มาย...คนที่เพียงแค่ยิ้มของเค้า ก็สามารถเปลี่ยนวันที่หมองหม่น ให้กลายเป็นวันที่สดใส เท่านี้มันก็เพียงพอแล้วไม่ใช่หรือ? แค่การได้เห็นคนที่เรารักได้หัวเราะอยู่กับใครสักคนที่เค้ารักมากที่สุด นั่นแหละคือความสุขของการได้รัก...อย่างจริงใจ

วันเสาร์ที่ 9 เมษายน พ.ศ. 2554

รักครั้งใหม่.....กับใจที่ไม่เหมือนเดิม

ผมเชื่อว่า…ความรัก 
หากมันได้มีโอกาสเกิดขึ้นมาแล้ว…ครั้งหนึ่ง
ไม่ว่าจะดีหรือร้ายแค่ไหน
เราต่างก็ไม่เคยต้องการให้มันเป็นเพียงแค่ “วันผ่าน”
แต่ถ้าวันหนึ่ง…วันที่ความรักต้องจบลงด้วยการเลิกรา
และทิ้งให้ “ใครบางคน” เจ็บจมอยู่กับทะเลน้ำตาของความฝันแตกสลาย
จำเป็นด้วยหรือ…ที่เราจะต้องกอดเก็บเรื่องราวความหลังครั้งเก่าเอาไว้
ให้เป็นเหมือนหินก้อนใหญ่ ที่ถ่วงตัวเองไว้จนจมลงไปในคืนวันของความเจ็บช้ำ
ก่อนที่จะสำลักน้ำตาตายไปพร้อมๆ กับคำพูดที่ว่า
“ชีวิตนี้…คงรักใครไม่ได้อีกแล้ว”
ความรักเปรียบดังดอกไม้ มีแต่รอวันที่จะร่วงโรย



ใครหลายคนไม่สามารถเริ่มต้นใหม่ท่ามกลางซากปรักหักพังของความรักครั้งเก่า
ด้วยเพราะมัวแต่ยึดติดและโหยหาจนไม่อาจถอนใจ
ในขณะที่ใครบางคนก็ถูกความรักครั้งนั้นทำร้ายให้เจ็บปวดเสียจน
จากที่เคย “ศรัทธา” มากถึงขนาดแม้แต่ “ชีวิต” ก็ยอมแลกให้ได้
ก็กลับกลายเป็นเข็ดขยาดและหวาดกลัวเสียจนไม่เหลือ “ความเชื่อ” ในรักนั้นอีก
ไม่แปลกหรอก…ใครๆ ต่างก็ต้องมีช่วงเวลาอันแสนบอบช้ำเอาไว้สำหรับ “การทำใจ” กันทั้งนั้น
เพียงแต่ในขณะที่ “เวลา” เดินผ่าน
น้ำตาที่ค่อยๆ แห้งเหือด…และหัวใจที่ค่อยๆ เข้มแข็งขึ้นอย่างช้าๆ
การกลับมาของรอยยิ้มที่อาจจะไม่สดชื่นแจ่มใสได้เหมือนวันเก่า
มักจะมีอะไรบางอย่างสูญหายไปพร้อมๆ กับความสูญเสียเสมอ
โดยเฉพาะ “ความหวัง” และ “ความเชื่อมั่น” ในคำว่า “รัก”
ในขณะที่โลกพาความรักหมุนรอบตัวเรา
จะไม่มีอะไรช่วยเยียวยารักษาหัวใจให้ดีขึ้นได้เลย
หากเราโยนหัวใจตัวเองให้หายไปพร้อมกับความรักครั้งเก่า
อย่างไรก็แล้วแต่…เราไม่เคยหนี “ความรัก” ได้พ้น
ไม่ว่าลึกๆ ในใจจะเจ็บปวดมากแค่ไหนก็ตาม
เราต้องเริ่มต้นใหม่ มีความรักครั้งใหม่ และดำเนินชีวิตต่อไปอย่างคนที่ไม่จมปลัก
แม้จะแอบคิดถึงรักครั้งเก่าและเกิดคำถามกับใจว่า
เป็นเพราะ “ความรัก” ไม่ใช่หรือ…ที่เราไม่อยากสูญเสีย
เพราะ “คุณค่า” ของ “ความผูกพัน” ที่มันเคยมีอยู่ไม่ใช่หรือ…ที่ทำให้ยากจะตัดใจ
และเพราะ “ความทรงจำ” ที่มีอยู่เต็มในห้องหัวใจดวงนี้ไม่ใช่หรือ…ที่เราอยากจะรักษามันเอาไว้
สุดท้ายแล้ว…เราก็ต้องกลับมาสู่โลกแห่งความเป็นจริง
ความจริงที่จะย้ำเตือนให้รารู้ว่า เมื่อ “ความรัก” หายไป แต่ “หัวใจ” ยังคงอยู่
ชีวิตที่เหลือทั้งชีวิตยังสามารถ “มีรักครั้งใหม่ได้”
 “เลือก”
“ตามหา”
และ “ปฏิบัติ” ต่อความรักครั้งใหม่ได้อย่างมีความหมาย

วันพฤหัสบดีที่ 24 มีนาคม พ.ศ. 2554

รักหนอ...รักหมดใจ

น้ำใสใสจากฟ้ามารินหยด
มารินรดรินไหลให้ชื่นฉ่ำ
มาล้างตาล้างใจคลายระกำ
คลายความช้ำความชอกคำหลอกลวง
ตอนอยู่เดียวถึงเปลี่ยวเหงายังหาญหัก
จิตแน่นหนักปัญหาใดมิใคร่ห่วง
กำลังใจจากพ่อแม่มีเต็มทรวง
ฮึดสู้ดวงดาวฝันพลันถักทอ
แต่ฟ้าส่งให้ใจได้รู้จัก
ได้พบพานความรักเช่นนี้หนอ
เธอมาเติมช่องว่างให้เต็มพอ
แล้วมาก่อสานสัมพันธ์มิขาดเกิน
เธอหนอเธอ...ช่างแสนดีและมีพร้อม
ทนุถนอมดูแลฉันมิห่างเหิน
รักเธอไหมรับปากมากเหลือเกิน
มิอาจเดินไปไหนนอกใจเธอ
แต่ความรักใช่ลื่นไหลไร้อุปสรรค
เพิ่งรู้จักว่ารักนี้มิควรเผลอ
เธอมีใครคนใหม่ฉันได้เจอ
จึงจากเธอด้วยกลั้นใจจำยินยอม
ยามมาอยู่โดดเดี่ยวปล่าวเปลี่ยวเหงา
ห้วใจเราโหยหาวันชื่นคืนหอม
อยากกล้าแกร่งดังใจคิดจิตมิยอม
หัวอกตรอมมิสุขสมระทมครัน
รักหนอรักยามมีรักมักหวานชื่น
ผ่านวันคืนรักมาขมตรมใจฉัน
เผื่อใจไว้ให้ว่างมีดีเหมือนกัน
เพราะเจ็บนั้นเจ็บหนัก รักหมดใจ...

ไม่เคยลืมเธอ

ไม่เคยลืมเธอ...



ยิ่งหนียิ่งช้ำ...ยิ่งตอกย้ำความรู้สึก
เหมือนกรีดแผลให้ลึกเกินเยียวยารักษา
ยิ่งอยากตัดใจ...ยิ่งตอกย้ำว่า "ทำไม่ได้" ตลอดเวลา
ยิ่งอยากเช็ดน้ำตา...มันยิ่งเอ่อล้นออกมามากขึ้นทุกที





ยิ่งอยากเข้มแข็ง...ยิ่งอ่อนแอนัก
ยิ่งอยากหยุดรัก...ยิ่งอยากเดินหนี
ยิ่งอยากเปลี่ยนแปลง..ยิ่งเหมือนใกล้หมดแรงลงทุกที
เมื่อความผูกพันที่แสนดี...มันฝังลงตรงที่กลางหัวใจ





รู้ว่าเจ็บแต่ไม่เคยจำ
รู้ว่าชอกช้ำ...แต่สั่งให้ใจจำไม่ไหว
รู้ว่าต้องรานร้าว...หากนิทานเรื่องยาวยังฝังใจ
รู้ว่าไม่มีประโยชน์อะไร...แต่ทุกครั้งที่หายใจก็ไม่ เคยลืมเธอ



Alias:.junjaowka

วันเสาร์ที่ 12 มีนาคม พ.ศ. 2554

เพลงรักเก่า

เพลงรักเก่า


นานแล้วใช่ไหมที่เราไม่เจอ

นับจากตอนนั้นก็ไม่พบกัน

ไม่ได้ข่าวคราวของเธอเลย ตั้งแต่วันนั้น

วันที่เป็นทางแยกของเรา

เพลงรักเก่า วันนี้ไม่ได้ทำให้ฉันเศร้า

แต่ทำให้นึกถึงเรื่องของเราเหล่านั้น เธอจำได้ไหม



ไม่เคยเสียใจที่เคยรักเธอ

เธอทำให้ฉันเจอความสุขมากมาย

เราอาจไม่ใช่คนรักกันแล้ว

แต่เราก็เคยรักกันจนถึงวันสุดท้าย

ฉันจะจำไว้เสมอ

ถ้าเพลงหนึ่งเพลงมีความรู้สึก

แทนความทรงจำที่มันล้นเอ่อ

ฉันขอให้เพลงๆนี้ส่งไปถึงเธอ

ให้เป็นเพลงสุดท้ายของเรา

เพลงรักเก่า วันนี้ไม่ได้ทำให้ฉันเศร้า

แต่ทำให้นึกถึงเรื่องของเราเหล่านั้น เธอจำได้ไหม

ไม่เคยเสียใจที่เคยรักเธอ

เธอทำให้ฉันเจอความสุขมากมาย

เราอาจไม่ใช่คนรักกันแล้ว

แต่เราก็เคยรักกันจนถึงวันสุดท้าย

ฉันจะจำไว้..



ขอบคุณวันเหล่านั้น

ขอบคุณในความฝัน ที่เราเคยมีให้กันและกัน

ขอบคุณในความรักที่งดงาม ที่เธอมอบให้ฉัน
 
 
 


วันพุธที่ 2 มีนาคม พ.ศ. 2554

ความรัก......ที่แท้จริง

คุณเคยไหม เวลารักใครสักคน

เราอยากจะทำให้เขา มีความสุข
เราอยากจะทำให้เขา ยิ้มม

หรือแม้ แต่ได้ดูแค่ว่า เขามีความสุข ได้ดูแค่ว่าเขายิ้ม เราก็มีความสุขแล้ว

ถึงแม้ เขาจะมองว่าเรายังเป็นคนที่ยังไม่ใช่
แต่ขอแค่เราได้ทำอะไรสักอย่างเพื่อ คนที่รัก
.............ขอแค่เราได้เฝ้ามอง ว่าคนที่เรารัก มีความสุข

แค่นั้นก็ มีความสุข แล้ว

ความรักที่แท้จริง คือ อะไร ใครหลายๆ คนอาจมีความหมายที่ต่างกันไป สำหรับเจ้าของบล็อก

ความรักคือ
การเห็นคนที่เรารักมีความสุข ไม่ว่าจะอยู่กับใคร
ขอแค่เห็นเธอมีความสุข แค่นั้น เราก็มีความสุข แล้ว

ความรัก ไม่ใช่การนำมาซึ่งการครอบครอง เสมอไป

เพราะอะไร เพราะใจมันรัก เพลงที่ผมนำมา ใส่ไว้ในบทความนี้ มีความหมายที่ดีมาก อยากให้อ่าน ได้ลองฟังดู

เพราะใจ - เจี้ยบ วรรธนา

อาจเคย ไม่เข้าใจเหมือนกัน
ว่าทำไมถึงเลือกเธอ ในหัวใจอาจเคย
ได้เจอคนมากมาย แต่สุดท้ายก็เป็นเธอ ที่คู่กัน

รัก ไม่เป็นแค่เรื่องบังเอิญ
รัก เชื่อมใจไว้ด้วยกัน มีเพียงแต่ใจที่รู้
ใครคือผู้อยู่ในฝัน เธอคือคนนั้นที่ฉันรอ

ก็เพราะใจมันขอ เพราะใจเรียกร้อง
เกิดมาเพื่อเป็นของเธอเสมอไป

ก็เพราะใจของฉัน ไม่เคยหวั่นไหว
อย่างไรก็ยังมั่นใจว่าใช่เธอ
ไม่มีเหตุผลที่มากมาย แค่ใจฉันรักเธอ

หนึ่งคน ที่ยืนเคียงข้างกัน
ช่วงเวลาที่เป็นสุข หรือทุกข์ใจ
หนึ่งคน ที่ยังคงเข้าใจ
ก็คงไม่ใช่ใครอื่น เรารู้กัน

รัก ไม่เป็นแค่เรื่องบังเอิญ
รัก เชื่อมใจไว้ด้วยกัน มีเพียงแต่ใจที่รู้
ใครคือผู้อยู่ในฝัน เธอคือคนนั้นที่ฉันรอ

ก็เพราะใจมันขอ เพราะใจเรียกร้อง
เกิดมาเพื่อเป็นของเธอเสมอไป




วันอังคารที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2554

ดูแลเขาให้ดีดี

วันนี้ไม่มี อะไรมากนะครับ มีเพียงบทเพลงหนึ่ง
ที่ผมเองก็ อธิบายมันออกมาไม่ถูก เพราะเพลงมันก็สื่อออกมาตรงๆอยู่แล้ว ครับ


ดูแลเขาให้ดีดี - Da

ฉันได้พูดคุยกับเขาแล้ว
ได้เจอกับเขาคนนั้นของเธอ
ก็บอกตรงๆ โกธรไม่ลงที่เธอได้เลือกเขา

เห็นแล้วเขาดีขนาดไหน
แตกต่างจากฉัน ที่ชีวิตวุ่นวาย
ไม่โกธรเธอแล้ว เหมาะกับเธอก็เขานั้นคู่ควร
ทั้งหมดใจก็ยังรักเธอเสมอ
และเข้าใจเมื่อเธอเดินทางที่ดี
ไม่อยากจะฉุดรั้งเธอ

ดูแลรักเขาให้ดีๆ อยู่กับเขาไปให้นานๆ
มีเพียงเท่านี้ จะใช้เป็นคำส่งท้าย
ดูแลรักเขาให้ดีๆ และจากนี้ไปเรื่องนี้จะจบ
ตัดใจเสียที เธอได้คนดีก็หมดเวลาฉัน
ตั้งแต่นี้ ฉันขอลาก่อน

รู้แล้วทำไมเธอเลือกเขา พอคุยกับเขาก็เลยเข้าใจ
มันต่างกันไกล ไม่มีทางที่ฉันจะเทียบเลย

เห็นแล้วเขาดีขนาดไหน
แตกต่างจากฉัน ที่ชีวิตวุ่นวาย
ไม่โกธรเธอแล้ว เหมาะกับเธอก็เขานั้นคู่ควร
ทั้งหมดใจก็ยังรักเธอเสมอ
และเข้าใจเมื่อเธอเดินทางที่ดี
ไม่อยากจะฉุดรั้งเธอ

ดูแลรักเขาให้ดีๆ อยู่กับเขาไปให้นานๆ
มีเพียงเท่านี้ จะใช้เป็นคำส่งท้าย
ดูแลรักเขาให้ดีๆ และจากนี้ไปเรื่องนี้จะจบ
ตัดใจเสียที เธอได้คนดีก็หมดเวลาฉัน
ตั้งแต่นี้ ฉันขอลาก่อน



วันจันทร์ที่ 28 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

มือที่สาม

คุณเคยรู้สึกไหม

อยู่ดีๆ คุณก็รู้สึก เหมือนเป็นมือที่สาม
อยู่ดีๆ คุณก็รู้สึก เหมือนกำลังคั่นความรักของคนอื่น

ถึงแม้ว่าความรักนั้น มันจะเคยเป็นของเรา แต่ยังไงมันก็เคยเป็นไม่ใช่เป็นอยู่

ถ้าเป็นคุณ คุณจะทำยังไง
ปล่อยให้ความรู้สึกมันอยู่อย่างนั้น
ถอยออกห่าง แล้วเฝ้าดูความรักของเราอยู่ไกลๆ
หรืออาจ ถอยออกห่าง แล้วลืมไปซ่ะ

ใครหลายคน คงไม่อยากไปเป็น ตัวคั่นความรักของคนอื่น(นอกจากพวกอยากจะแย่งคืน)
ถึงแม้ตอนแรกอาจจะยังทำใจไม่ได้
แล้วตอนนี้ถึงแม้มันจะยังทำใจไม่ได้อยู่ดี แต่ก็ขอถอยออกดีกว่า เพราะไม่มีใครอยากเป็นมือที่สามหรอก

มันก็เจ็บนะเวลา เฝ้าดูความรักของเรากำลังเบ่งบาน อยู่กับคนอื่น
แต่ทำไงได้ในเมื่อสิทธิตรงนั้นมันหมดไปแล้ว
ในเมื่อ ที่ตรงนั้นไม่ต้องการเราแล้ว

เราก็ไม่ควรจะอยู่อีกต่อไป
ไม่อยู่ก็ไม่ได้หมายความว่าจะลืมความรักที่มี
ไม่ลืมความรักที่มีก็ไม่ได้หมายความว่าจะทนเฝ้ารอดู
ไม่ทนเฝ้ารอดูก็ไม่ได้หมายความว่าจะหายจากไป
ไม่หายจากไปก็ไม่ได้หมายความว่ายังทำใจไม่ได้

แค่อยากจะบอกว่า
วันไหนที่เขาทำเธอเจ็บ
วันไหนที่เขาทำให้เธอต้องเสียใจ
วันไหนที่เขาทิ้งเธอไป

วันนั้นยังเหลือ คนอีกคน ที่ยังรักเธออยู่

ไม่ได้หวังให้เธอกลับมาพร้อมความเสียใจ เพราะคน คนนี้เสียใจยิ่งกว่า
ไม่ได้หวังให้เธอเห็นใจ เพราะคน คนนี้จะทนอยู่กับชีวิตนี้ต่อไป

ความรักและดอกไม้

ความรัก ถ้าจะให้เปรียบก็เปรียบได้หลายแบบ
แต่ วันนี้ขอเปรียบความรักดั่ง "ดอกไม้"


"ดอกไม้" ถ้าเราเลือกที่จะ เด็ดขึ้นมาดม เด็ดขึ้นมาเชยชม ถ้าเราดอกไม้นั้นเอาไปใส่แจกัน
เพื่อยื้อเวลาไม่ให้ดอกไม้มันแห้งเฉา ดอกไม้นั้นก็จะอยู่กับเรา ให้เราได้เชยชมได้สักพัก

แต่ถ้าเราเลือกที่จะเอา "ดอกไม้" นั้นไว้กับต้นของมัน
ถึงแม้เราจะไม่สามารถเอามาใส่แจกันประดับห้องได้
ถึงแม้เราจะไม่สามารถเอามาเชยชมได้เต็มที่
แต่อย่างน้อย ดอกไม้นั้นก็ไม่ต้องแห้งเฉาไปง่ายๆ และไม่ต้องแห้งเฉาไปด้วยมือของเรา

............

ความรักเช่นกัน
ถ้าเราเลือก ที่จะ "พูด" คำว่ารักออกมา ถ้าเราได้เอ่ยมันออกมาแล้ว เราก็เตรียมตัวเพื่อที่จะรับผลที่ตามมา
ผลที่ได้อาจดี เราก็จะได้เชยชมความรักนั้น และทำให้รักนั้นงอกงามได้อีก แต่ก็เหมือนดอกไม้ต้องมีวันที่แห้งเฉา
ผลที่ได้อาจไม่ดี อาจต้องเสียความรักนั้นไปเลย

ถ้าเราเลือกที่จะ "ไม่พูด"  ถ้าเราเลือกที่จะไม่เอ่ยมันออกมา
ถึงแม้เราจะไม่ได้เชยชม
ถึงแม้เราจะไม่ได้ทำความรักให้มันดีกว่าเดิม
แต่อย่างน้อย ความรัก นั้นก็ยังคงอยู่ไปอีกนาน


ไม่ว่าเราจะเลือกทางไหน ทุกทางก็มีทั้งผลดีและผลเสีย มันอยู่ที่ตัวเรามากกว่าว่าจะยอมเจ็บเพื่อรัก มากแค่ไหน


วันอาทิตย์ที่ 27 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

การจากลา

พอความรัก มันมาถึงจุด จุดหนึ่งที่เรียกกันว่าจุดอิ่มตัว มันจะก่อให้เกิดการจากลา

เมื่อถึงวันที่ใครบ้างคน เจอทางที่ตัวเองต้องการ


จาก ไปด้วยความเข้าใจ
จาก ไปด้วยน้ำตา
จาก ไปด้วยความหึงหวง
จาก ไปด้วยหน้าที่การงาน
จาก ไปด้วยเหตุผล
หรือแม้แต่ จาก ไปด้วยอยากให้เห็น คนที่รัก มีความสุขมากกว่านี้

วันนี้ เจ้าของบล็อกจะมาพูดถึง การจากลาไปด้วยความเข้าใจ

มาพูดถึงวันก่อน จะถึงวันแห่งการจากลากันก่อน
วันนั้นอาจเป็น วันที่ คนสองคนเกิดทะเลาะกัน
วันนั้นอาจเป็น วันที่ คนสองคนเกิดความไม่เชื่อใจกัน
หรืออาจด้วยเหตุผลอื่น

สุดท้ายก็ ต้องจบด้วยคำว่า 'เลิกกัน'
หรือหลายคน อาจคงเคยได้ยิน ประโยคคลาสสิก นั้นเอง


"เราต่างกันเกินไป"
"เราไปด้วยกันไม่ได้หรอก"
"ยังมีคนอื่นที่ดีกว่าฉันนะ"
"เธอไม่ใช่คนนั้น"
"ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งทุกอย่างนะ"
"เรามาเป็น พี่ชาย(น้องสาว)ดีกว่านะ"
"มันสายไปแล้วล่ะ"
"เธอเป็นคนดีเกินไป"
"เธอไม่เข้าใจฉัน"
"เราเป็นแค่เพื่อนกันดีกว่านะ"
"เราเหมือนเส้นขนานกันนะ"
"นึกถึงความจริงบ้างสิ"
หรืออาจ ตรงๆกันไป "เราเลิกกัน (แล้วหายไปเลย)

หลายคนก็คงเคยฟัง กันมาก่อน
คุณเคยคิดบ้างไหม ถ้าเลิกกันไปแบบนี้ มันรู้สึกเจ็บแค่ไหน
แล้วคุณเคยคิดบ้างไหม ถ้าเราลองหันหน้าคุยกัน แค่ถามถึงเหตุผล ทำไม ถึงทิ้งกันไป
บางที อาจจะรู้เหตุผลที่เขาทิ้งคุณไป(อย่างน้อย ถ้ารู้เหตุผลมันยังเจ็บน้อยลง)
ที่ทำไมไป ไม่ได้หวังจะให้กลับมาเป็นเช่นเดิม เพราะในเมื่อเขาตัดสินที่จะไปแล้ว ยังไงมันก็กลับมาเหมือนเดิมไม่ได้
ไม่รู้หรอกว่า ถามไปแล้ว มันจะเข้าใจกันไหม
แต่อย่างน้อย ก็ยังทำให้เราสบายใจ
แต่อย่างน้อย ก็ยังทำให้เรารู้ว่าเขาไปเจอคนที่ดีกว่า
แต่อย่างน้อย ก็ยังทำให้เรารู้ว่าเขาไปเจอคนที่เขาคิดว่า ให้อะไรหลายๆอย่างได้มากกว่าเรา

คิดซะว่าเราทำดีที่สุดได้เพียงเท่านี้ ในเมื่อเขารับมันไม่ได้ เขาก็ต้องไปไม่วันใดก็วันหนึ่ง
คิดซะว่า เขาผ่านมาแล้วเขาก็ผ่านไป เพราะยังไง ชีวิตเขาก็ยังเหลืออีกไกล

แต่ก็ไม่มีใครอยากให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นมาหรอก
ทางที่ดี ให้คุณรีบไปดูแล คนที่คุณรักจะดีกว่า
เพราะเรื่องบังเอิญมันเกิดขึ้นไปตลอดเวลา

วันเสาร์ที่ 26 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

หมดแล้ว ไม่เหลืออะไรแล้ว

คุณเคยไหม เวลารักใครแล้ว สุดท้ายก็ต้องเจ็บ
คุณเคยไหม เวลาเลือกใครแล้ว สุดท้ายเขาไม่เลือกเรา


ทำไมกัน ทั้งที่เรา ไม่ได้ทำอะไรผิด ผิดที่เรามัน รักจริงเหรอ ผิดที่เรามันจริงใจเหรอ ผิดที่เรามันดีเกินไป


หรือผู้หญิง นั้นชอบคนเลว
หรือผู้หญิง นั้นชอบคนหลายใจ


ไม่รู้สินะ แต่ก่อน ทำไมเราอยู่ได้ แต่พอมาวันนี้ ทำไมเราขาดเขาไม่ได้
ไม่รู้สินะ แต่ก่อน ทำไมเราไม่เคยร้องขอใคร แต่พอมาวันนี้ ทั้งร้อง ทั้งขอ ทั้งที่ยอม ยอม.....


ยอมทิ้งการเรียน เพื่อยื้อเวลา ไป 1ปี
ยอมทิ้งอนาคตเพื่อเธอ
ยอมทิ้งอะไรหลาย อย่างเพื่อที่จะยื้อเวลา


วันนี้ ตอนนี้ เวลานี้ ทุกอย่างที่ทำไป ค่ามันเหลือศูนย์ คุณเคยไหม


คิดแล้ว ขำนะ เราทำไปทำไมกัน อะไรมันบังตา อะไรมันทำให้เรายอมทำได้ขนาดนั้น


ไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะเดิน ไม่เหลือเรี่ยวแรงที่จะหายใจ 
พรุ่งนี้จะเป็นอย่างไร
พรุ่งนี้เราจะทำอย่างไร


อาจจะจริงที่เขาเจอคนที่ดีกว่า 
อาจจะจริงที่เขาเจอคนที่ให้ได้ทุกอย่าง
อาจจะจริงที่เขา.......รักคนที่มาใหม่มากกว่า
และอาจจะจริง ที่เขาจะทนอยู่กับคนไม่มีอนาคตทำไม


อยากจะหนีไปให้ไกล อยากจะหนีทุกอย่าง อยากจะหนีทุกคน 


อยากไปอยู่บนที่ ที่มีแต่ตัวเราเพียงผู้เดียว
อยากเกิดมาไม่มีความรู้สึก
อยากเกิดมาแล้วไม่มีความรัก


ถ้าจะให้ดี ไม่อยากเกิด!!!


คนที่อยู่ไกล แล้วจะไปสู้คนที่อยู่ใกล้ได้ยังไง แล้วจะไปสู้คนที่เธอรักได้อย่างไร


ทุก ทุกวันได้แต่พูดกับตัวเอง เขาทิ้งมึงแล้ว! เขาทิ้งมึงแล้ว! เขาทิ้งมึงแล้ว!
ลืมไปเลย ลืมทุกอย่าง เขายังลืมได้ ทำไม ทำไมเราจะลืมไม่ได้



ผิดที่รักเธอมากเกินไป



การเดินทางที่ไร้จุดหมายเริ่มต้นอีกครั้ง

เริ่มต้นโดยไม่ทันตั้งตัว

เมื่อเขาเดินจากลาไปอย่างเงียบๆ 

เหตุผลง่ายๆ "เราห่างกันสักพัก"





นี่หรือคนรักกัน

ไม่โกรธหรอกนะถ้าเธอจะบอกลา

แต่ช่วยบอกฉันหน่อยว่าฉันผิดอะไร ฉันผิดตรงไหน

กับการรักเธอมากเกินไป มันผิดใช่ไหม

เธอจึงเดินจากไปโดยง่ายดาย





ยอมรับว่าพร่ำโทษตัวเองเสมอ 

กับสาเหตุที่เธอไม่ต้องการฉัน

คิดโง่ๆ ว่าตัวเองแย่ ตัวเองผิด

แต่ว่าความลับมันไม่มีในโลกใช่มั้ย





ความจริงของการจากลามันปรากฎชัดเจน

เมื่อฉันเห็นเธอกับเขา 

นี่หรือคนที่บอกว่ารักกันตลอดเวลา

สุดท้ายความโง่งมงายก็หายสักที





บอกฉันสิ บอกมาเลยว่าเธอมีเค้า 

บอกฉันสักคำ ฉันจะไม่โกรธเธอเลย

จะได้เลิกโง่งมกับความรู้สึกเดิมๆ สักที

เธอรู้มั้ยมันทรมานแค่ไหน 

กับการคิดว่าตัวเองผิด





ผิดที่เธอไม่รัก 

ผิดที่ทุ่มเทให้เธอมากไป

ขอโทษนะที่รักกับการที่ฉันรักเธอมากเกินไป

ขอโทษจริง...จริง




บอกสักคำ- Kala




Alias: ray Music: kala

วันศุกร์ที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

รู้ค่า.....ก็วันที่สายไป

วันนี้ เจ้าของบล็อก จะมาพูดถึง
ของสิ่งที่ ที่ใครหลายคนอาจลืมไปว่ามีอยู่ หลายคนอาจลืมไปว่า(แต่ก่อน)เราเคยให้ความสำคัญแค่ไหน


ถ้าเกิดคุณ..........รักใครสักคน รักมากมาย
ถ้าเกิด.......คุณกับคนที่คุณบอกว่ารักมากมายคบกัน
คุณ..........กับคนที่รัก คบกับยาวนาน....นานมาก 


เรื่องราวต่างๆมากมายเข้ามาในชีวิต ทั้งดีไม่ดี มีทั้งสุขทั้งร้องไห้


คุณเคยรู้สึกไหม คบกันแรกเริ่ม ห่างกันแทบไม่ได้
คุณเคยรู้สึกไหม คบกันแรกเริ่ม ทำตัวติดกันเหมือนคน คนเดียว
คุณเคยไหม คบกับแรกเริ่ม ก็มีคำสัญญาต่างๆนานามากมาย ที่เกี่ยวกับอนาคตของคนสองคน แล้วต่างก็ให้คำมั่นกับสัญญาเล่านั้น
คุณเคยรู้สึกไหม คบกันแรกเริ่ม ดูแลกันไม่มีวันห่าง


นานไป เวลาผ่านไป


จาก รักที่ห่างกันไม่ได้


ตอนนี้........ไม่สนใจ
ตอนนี้...........ต่างคนต่างทำ
ตอนนี้........ต่างคนต่างอยู่
ตอนนี้.................เหลือแต่คำ ว่า "ผูกพัน" ที่ประคองคนทั้งสองให้อยู่คู่กัน


และตอนนี้ เหลือแต่คำว่า "ต่างคนต่างดูแลตัวเอง"


แล้ววันหนึ่ง 
คนที่คุณ(แต่ก่อนเคย)บอกคำว่ารัก ทุกวี่วัน
คนที่คุณ(เคย)ร่วมจับมือกันมา
คนที่คุณ(เคย)สัญญาว่าจะอยู่ด้วยกัน
คนที่คุณ(เคย)บอกว่าจะดูแลให้ดีที่สุด


ตอนนี้ กลับไม่ดูแล ไม่ใส่ใจ คนที่เธอหรือเขา เคยพูดไว้ว่าเป็นคนที่รักที่สุด
ในเมื่อ ไม่รัก ไม่แคร์ ไม่ดูแล ไม่สนใจ ถึงแม้จะ คบกันมายาวนานแค่ไหน มันก็คงหมดความหมาย


จนวันที่ เธอหรือเขา ทนไม่ไหว จนวันที่เธอหรือเขาหมดใจ จนวันที่เธอหรือเขา ทำตัวห่างเหินกันเหมือนไม่มีกันอยู่
จนก่อให้เกิดคำว่า เลิกลา


แต่ก่อน เคยทำดีอย่างไรไว้ เดี๋ยวนี้ ทำไมไม่เหมือนเดิม ทำไมไม่ดูแลให้เหมือนก่อน


เขาหรือเธอ คนใดคนหนึ่ง อาจเจอคนที่ดีกว่า อาจเจอคนที่พร้อมทำดีกับ เขาหรือเธอ ตลอดเวลา


จากวันที่ร่ำลา จนถึงวันที่ เขาหรือเธอ รักคนที่เข้ามาใหม่จนหมดใจ
คนที่เสียใจ คือใคร


คือคนที่ ครั้งหนึ่งเคยสัญญาว่าจะดูแลให้ดี
คือคนที่ ครั้งหนึ่งเคยพูดไว้ว่าจะไม่ทำให้เสียใจ
คือคนที่ ครั้งหนึ่งเคยพูดไว้ว่าจะไม่ทำให้ต้องมีน้ำตา
คือคนที่ ครั้งหนึ่งเคยพูดไว้ว่าเราจะมีกันและกันเสมอไม่ว่า จะเกิดอะไร


สิ่ง ที่พูดไป แล้วทำไมทำไม่ได้ พอเขาหรือเธอ มีคนใหม่ 
แล้วจะมาร่ำร้องทำไม ในเมื่อ ตัวของเราเองไม่เคยดูแลให้ดีเลย
แล้วจะมาร่ำร้องทำไม ในเมื่อ ตัวของเราเองไม่เคยที่จะมีเวลาให้กัน
แล้วจะมาร้ำร้อง ขอโอกาส อีกทำไม ในเมื่อ โอกาสที่เขาหรือเธอ เคยให้มา ตัวเราเอง ไม่เคยที่ใช้มัน





เกลียดคำว่าอยากย้อนเวลากลับไปไหม
เพื่อที่จะถนอมหัวใจ และทำอะไรให้ได้ดีกว่านี้
มีเวลามากมายในตอนนั้น แล้วทำไมไม่รักษาให้ดี
มาเรียกร้องเอาตอนนี้ ก็มีแต่จะสายเกินไป

ฉันเกลียดความใจแข็งของตัวเอง
ที่คอยข่มเหงทุกความรักให้หวั่นไหว
กล้าแกร่งต่อหน้าเธอ ....
แต่กลับมาร้องไห้อยู่หน้าใคร ๆ
บอกตัวเองว่าไม่เสียใจ ....
แต่ลับหลังก็กลับสั่นไหวทุกที

ฉันเกลียดปากกับใจไม่ตรงกัน
ดื้อรั้นดึงดัน คอยแต่จะเอาชนะเธออยู่อย่างนี้
คำว่าเสียใจ ไม่ช่วยอะไร พอรักจากไปจึงได้รู้ดี
ตลอดเวลาของลมหายใจที่มี
พูดเป็นเสียงเดียว คนดี...ฉันรักเธอ





คุณเคยรู้สึกเหมือนกันไหมว่า คน คนหนึ่งจะเห็นคุณค่าของคนอีกคน ก็ต่อเมื่อจะเสียไป หรืออาจจะเห็นคุณค่าก็ต่อเมื่อเสียไปแล้ว 


ของมีค่ารักษาไว้ให้ดีก่อนที่มันจะสายไป





วันพฤหัสบดีที่ 24 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2554

ปล่อย ...... วันที่เธอทิ้งกัน

จาก บทความที่แล้ว พูดถึงการรอ มาต่อกันดีกว่า เรื่องราว ที่นำมาพูด คิดได้จากเพื่อนคนหนึ่ง บวกกับเพลง เพลงหนึ่ง แล้วก็เกิดมาเป็นบทความนี้

ปล่อย ปล่อยให้เธอ ไปกับเขา ปล่อยให้เธอมีความสุข

ปล่อยให้.......เธอไปเจอสิ่งที่ดีกว่า
ปล่อยให้....เธอไปเจอกับคนที่ ให้เธอได้มากกว่า
ปล่อยให้.......เธอไปเจอกับคนที่ เธอคิดว่าอยู่แล้วมีความสุข

ถ้าเลือกที่จะ รอและยื้อ ถ้ามันทำไป แล้ว มันทำให้ ไม่มีความสุข แล้วจะรอ แล้วจะยื้อไปทำไม

ถ้าเกิดว่า รอแล้วเธอไม่กลับมา เราจะรอให้เจ็บ ทำไม

…จบแล้ว… รักที่ให้เธอเหนื่อยล้ามามากพอ จนยอมต้องปล่อยไป

ถึงเธอดีเพียงใด ฉันคงไม่เข้าไปสนใจ แม้อยากจะกอดเธอขนาดไหน
… แต่ในวันนี้ ฉันคงต้องยอมปล่อยมือที่รั้งเธอกลับมาเพื่อกอดตัวเอง
เมื่อเธอไม่สนใจฉันคงต้องรักตัวฉันเอง 
และปล่อยให้เธอไปไกลจากตรงนี้อย่างไม่มีวันกลับมา…

…… ปล่อยวางทุกสิ่งจากเธอเพื่อทำหัวใจให้มันลืม
ลืมวันเวลาที่มันไม่เข้าที.. ข่มใจให้ลืม
ไม่อยากจะจำวันเวลานั้นอีกแล้ว …………

รักเธออยู่แต่ก็รู้ว่าไม่ได้ ………….ฉันคงจะต้องปล่อยวาง
ใครสักคนที่ทำให้ฉันนั้นไม่ต้องเหงาตลอดไป

 นับจากนี้ฉันก็คงทำได้แค่มองดูเธอไปจากฉัน ทั้งๆที่ฉันไม่อยากให้เธอจากไป แต่ถ้ามันเป็นความสุขของเธอหล่ะก็ ฉันก็พร้อมที่จะเสียน้ำตา
ที่ทำลงไปเพราะรัก รักจนทนเห็นเธอต้องมาทนรอ ทนเจ็บไม่ได้ ต้องปล่อยวางทุกสิ่งที่มันเกี่ยวกับเธอ และทำใจให้มันไม่คิดถึง เรื่องราวเก่าๆที่เราร่วมเดินทางกันมา

>>>ในตลอดเวลาที่ผ่านมาเราได้ร่วนกันฝ่าฟันอุปสรรค์ด้วยกันมามากมาย ความทรงจำนี้ไม่มีลืม

เรื่องราว....ของชายคนหนึ่ง



ทุกคนคงเคยรอ ทุกคนคงเคยเฝ้าฝันกับสิ่ง สิ่งหนึ่งว่าจะกลับมาหา


มีชายคนหนึ่งเขารอ เธอ....เธอคนนั้นกลับมา ตามคำสัญญา
รอแล้ว...รออีก คืนวันผ่านไป ผ่านไป นานแสนนาน ชายคนนั้นไม่รู้ว่าเธอไปอยู่ ที่ใด
ได้แต่คิดว่าเธอจะรู้ไหม ว่าคน คนหนึ่งเป็นห่วง ว่าคนหนึ่ง คิดถึงมากแค่ไหน
เขาไม่ได้โทษเธอ ที่เธอหายไป ไม่ได้โทษเธอ ที่เธอทำร้ายกับแค่ไหน ได้แต่โทษตัวเอง ที่ยังรอทั้ง ทั้งที่รู้ว่า ยิ่งรอต่อไป ยิ่งไร้ความหวัง
เพราะ ในคำสัญญา คือ จะรอวันเธอกลับมา
เพราะ ในหัวใจดวงนี้ ยังคงมีแต่เธอ
เพราะ ในชีวิต ของชายคนหนึ่ง เหมือนเจอ กับคนที่เป็นดัง รักสุดท้าย


และเพราะ.....รัก


ไม่รู้ว่าตอนนี้.......เธอ อยู่กับใคร
ไม่รู้ว่าตอนนี้....เธอจะลืมคำสัญญาของเราแล้วหรือยัง


เธอจะรู้ไหม
ตอนนี้........ชายคนหนึ่งทรมาน
ตอนนี้.....ชายคนหนึ่ง ยังรอ
ตอนนี้........ชายคนหนึ่งยังรัก
ตอนนี้.....ชายคนหนึ่ง ยังคงเชื่อมั่นกับคำสัญญาที่มีไว้ ก่อนจะจากกันไป




ทุก ทุกอย่าง มีพบก็ต้องมีวันจาก มีรอก็ต้องมีท้อ



รอและรอ

ชายคนหนึ่ง เข้าใจว่า ความรัก มันไม่มีเหตุผล
หญิงคนหนึ่ง เข้าใจว่า ความรัก มันต้องมีเหตุและผล

แล้วว ตลอดเวลา เหตุผลที่จะรักได้ คืออะไร
ตลอดเวลา........เหงา
ตลอดเวลา.....ทางผ่าน
ตลอดเวลา........ที่ระบาย
ตลอดเวลา.....หาคนเป็นเพื่อนเล่น
ตลอดเวลา........หาคนเป็นเพื่อนคุย

แล้ว ถ้ามันไม่มีเหตุผลล่ะ แล้วจะรักได้ยังไง
ได้เพราะ..........เหมือนคนที่รู้จักกันมาก่อน ทั้งที่ไม่เคยพบ
ได้เพราะ.......ทุกสิ่งทุกอย่างมันทำให้เรา มาพบกัน
ได้เพราะ..........เหมือนเขาหรือเธอเป็น ทุกสิ่งทุกอย่าง

เมื่อ ทั้งเขาและเธอมาเจอกัน วัน วันหนึ่งอะไรไม่รู้ทำให้ เราต้องคบกัน
จนได้เวลา 1ปี2เดือน จนถึงวันที่ เธอหาเหตุผลที่จะรักไม่ได้
จนถึงวันที่ เธอหาเหตุผลจะรัก คนใหม่ได้ ทุกอย่างจบลง ภายในระยะเวลาอันสั้น
เธอ มาบอกให้ลืม ลืมทุกอย่าง 

ถ้าเกิดว่า เหตุผล ที่จะรักมันไม่พอ แล้วทำไมกัน
ทำไมต้องมาทำให้รัก รักจนยอมเจ็บ เพื่อจะได้แลกรักกลับคืน
ทำไมต้องมาทำให้ ผู้ชายคนหนึ่ง คิดที่จะไม่เปลี่ยนไปรักใครอีก แต่แล้วมาจากไป
แล้วผู้ชายคนนี้จะทำยังไง

ทำยังไง
รอ......รอทั้ง ทั้งที่รู้ว่าเธอไม่มีวันจะกลับมา
รอ....รอทั้ง ทั้งที่รู้ว่า ยิ่งรอมันยิ่งหมดหวัง ยิ่งรอมันยิ่งเจ็บ

แต่ก็รอ

เพราะคำว่ารัก คำเดียว :"]

วันไหนที่เขาไม่รัก วันไหนที่เธอไม่เหลือใคร
วันนั้นฉันคงมีความหมาย วันนั้นฉันยังคงรอ วันนั้นฉันยังคงพร้อมให้อภัย
วันนั้นฉันยังรักเธอเหมือนเดิม วันนั้นฉันยังจะยอม .....
เป็นเพื่อน คลายเหงา
เป็นทางผ่าน
เป็นที่ระบายเวลาเธอไม่เหลือใคร
เป็นเพื่อนเล่นเวลาเธออยู่คนเดียว
เป็นเพื่อนคุยเวลาเธอไม่มีที่ปรึกษา
ยอม ยอมเธอหมดแล้ว ยอมเธอทั้งใจ :"{

ได้แต่หวังว่าสักวันเธอจะรัก ได้แต่หวังสักวันเธอจะเห็นคุณค่า

ความฝันกับความเป็นจริงมันต่างกัน

ความฝัน
ครั้งหนึ่ง.......เคยฝันว่าจะรักกันตลอดไป
ครั้งหนึ่ง.....เคยฝันว่าจะแต่งงานกันจะมีกันและกัน
ครั้งหนึ่ง.......มันเคยเป็น ฝันของคนสองคน
ครั้งหนึ่ง.....ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็จะมีแต่คำว่า "อภัย"

ความเป็นจริง
วันนี้.........ไม่มีแล้วคำว่าเรา
วันนี้.......ไม่มีแล้ว คำว่าอนาคต
วันนี้......... มันกลายเป็นฝันของคนหนึ่งคน
วันนี้....... ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น มีแต่คำว่า "น้ำตา"

และวันนี้ คำสัญญา ต่างๆนานา ที่มีเยอะแยะมากมาย จนไม่อาจจะจำได้ มันก็หมดความหมายไป

Alias: ray