ไม่เคยลืมเธอ...
ยิ่งหนียิ่งช้ำ...ยิ่งตอกย้ำความรู้สึก
เหมือนกรีดแผลให้ลึกเกินเยียวยารักษา
ยิ่งอยากตัดใจ...ยิ่งตอกย้ำว่า "ทำไม่ได้" ตลอดเวลา
ยิ่งอยากเช็ดน้ำตา...มันยิ่งเอ่อล้นออกมามากขึ้นทุกที
ยิ่งอยากเข้มแข็ง...ยิ่งอ่อนแอนัก
ยิ่งอยากหยุดรัก...ยิ่งอยากเดินหนี
ยิ่งอยากเปลี่ยนแปลง..ยิ่งเหมือนใกล้หมดแรงลงทุกที
เมื่อความผูกพันที่แสนดี...มันฝังลงตรงที่กลางหัวใจ
รู้ว่าเจ็บแต่ไม่เคยจำ
รู้ว่าชอกช้ำ...แต่สั่งให้ใจจำไม่ไหว
รู้ว่าต้องรานร้าว...หากนิทานเรื่องยาวยังฝังใจ
รู้ว่าไม่มีประโยชน์อะไร...แต่ทุกครั้งที่หายใจก็ไม่ เคยลืมเธอ
Alias:.junjaowka
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น