รู้ค่า.....ก็วันที่สายไป

วันนี้ เจ้าของบล็อก จะมาพูดถึง
ของสิ่งที่ ที่ใครหลายคนอาจลืมไปว่ามีอยู่ หลายคนอาจลืมไปว่า(แต่ก่อน)เราเคยให้ความสำคัญแค่ไหน


ถ้าเกิดคุณ..........รักใครสักคน รักมากมาย
ถ้าเกิด.......คุณกับคนที่คุณบอกว่ารักมากมายคบกัน
คุณ..........กับคนที่รัก คบกับยาวนาน....นานมาก 


เรื่องราวต่างๆมากมายเข้ามาในชีวิต ทั้งดีไม่ดี มีทั้งสุขทั้งร้องไห้


คุณเคยรู้สึกไหม คบกันแรกเริ่ม ห่างกันแทบไม่ได้
คุณเคยรู้สึกไหม คบกันแรกเริ่ม ทำตัวติดกันเหมือนคน คนเดียว
คุณเคยไหม คบกับแรกเริ่ม ก็มีคำสัญญาต่างๆนานามากมาย ที่เกี่ยวกับอนาคตของคนสองคน แล้วต่างก็ให้คำมั่นกับสัญญาเล่านั้น
คุณเคยรู้สึกไหม คบกันแรกเริ่ม ดูแลกันไม่มีวันห่าง


นานไป เวลาผ่านไป


จาก รักที่ห่างกันไม่ได้


ตอนนี้........ไม่สนใจ
ตอนนี้...........ต่างคนต่างทำ
ตอนนี้........ต่างคนต่างอยู่
ตอนนี้.................เหลือแต่คำ ว่า "ผูกพัน" ที่ประคองคนทั้งสองให้อยู่คู่กัน


และตอนนี้ เหลือแต่คำว่า "ต่างคนต่างดูแลตัวเอง"


แล้ววันหนึ่ง 
คนที่คุณ(แต่ก่อนเคย)บอกคำว่ารัก ทุกวี่วัน
คนที่คุณ(เคย)ร่วมจับมือกันมา
คนที่คุณ(เคย)สัญญาว่าจะอยู่ด้วยกัน
คนที่คุณ(เคย)บอกว่าจะดูแลให้ดีที่สุด


ตอนนี้ กลับไม่ดูแล ไม่ใส่ใจ คนที่เธอหรือเขา เคยพูดไว้ว่าเป็นคนที่รักที่สุด
ในเมื่อ ไม่รัก ไม่แคร์ ไม่ดูแล ไม่สนใจ ถึงแม้จะ คบกันมายาวนานแค่ไหน มันก็คงหมดความหมาย


จนวันที่ เธอหรือเขา ทนไม่ไหว จนวันที่เธอหรือเขาหมดใจ จนวันที่เธอหรือเขา ทำตัวห่างเหินกันเหมือนไม่มีกันอยู่
จนก่อให้เกิดคำว่า เลิกลา


แต่ก่อน เคยทำดีอย่างไรไว้ เดี๋ยวนี้ ทำไมไม่เหมือนเดิม ทำไมไม่ดูแลให้เหมือนก่อน


เขาหรือเธอ คนใดคนหนึ่ง อาจเจอคนที่ดีกว่า อาจเจอคนที่พร้อมทำดีกับ เขาหรือเธอ ตลอดเวลา


จากวันที่ร่ำลา จนถึงวันที่ เขาหรือเธอ รักคนที่เข้ามาใหม่จนหมดใจ
คนที่เสียใจ คือใคร


คือคนที่ ครั้งหนึ่งเคยสัญญาว่าจะดูแลให้ดี
คือคนที่ ครั้งหนึ่งเคยพูดไว้ว่าจะไม่ทำให้เสียใจ
คือคนที่ ครั้งหนึ่งเคยพูดไว้ว่าจะไม่ทำให้ต้องมีน้ำตา
คือคนที่ ครั้งหนึ่งเคยพูดไว้ว่าเราจะมีกันและกันเสมอไม่ว่า จะเกิดอะไร


สิ่ง ที่พูดไป แล้วทำไมทำไม่ได้ พอเขาหรือเธอ มีคนใหม่ 
แล้วจะมาร่ำร้องทำไม ในเมื่อ ตัวของเราเองไม่เคยดูแลให้ดีเลย
แล้วจะมาร่ำร้องทำไม ในเมื่อ ตัวของเราเองไม่เคยที่จะมีเวลาให้กัน
แล้วจะมาร้ำร้อง ขอโอกาส อีกทำไม ในเมื่อ โอกาสที่เขาหรือเธอ เคยให้มา ตัวเราเอง ไม่เคยที่ใช้มัน

เกลียดคำว่าอยากย้อนเวลากลับไปไหม
เพื่อที่จะถนอมหัวใจ และทำอะไรให้ได้ดีกว่านี้
มีเวลามากมายในตอนนั้น แล้วทำไมไม่รักษาให้ดี
มาเรียกร้องเอาตอนนี้ ก็มีแต่จะสายเกินไป

ฉันเกลียดความใจแข็งของตัวเอง
ที่คอยข่มเหงทุกความรักให้หวั่นไหว
กล้าแกร่งต่อหน้าเธอ ....
แต่กลับมาร้องไห้อยู่หน้าใคร ๆ
บอกตัวเองว่าไม่เสียใจ ....
แต่ลับหลังก็กลับสั่นไหวทุกที

ฉันเกลียดปากกับใจไม่ตรงกัน
ดื้อรั้นดึงดัน คอยแต่จะเอาชนะเธออยู่อย่างนี้
คำว่าเสียใจ ไม่ช่วยอะไร พอรักจากไปจึงได้รู้ดี
ตลอดเวลาของลมหายใจที่มี
พูดเป็นเสียงเดียว คนดี...ฉันรักเธอ

คุณเคยรู้สึกเหมือนกันไหมว่า คน คนหนึ่งจะเห็นคุณค่าของคนอีกคน ก็ต่อเมื่อจะเสียไป หรืออาจจะเห็นคุณค่าก็ต่อเมื่อเสียไปแล้ว 


ของมีค่ารักษาไว้ให้ดีก่อนที่มันจะสายไป